Ao principio dos tempos houbo un personaxe
chamado Neru, que vivía no Ceo, nas nubes, no seu palacio. El precisaba de algo
que facer, co que entreterse, polo que decidiu facer o Baleiro e a Terra, máis
pensou que aínda lle seguía a faltar algo, polo que tras moitos días creou os
gardiáns, que eran anxos de pelo longo, e para distinguilos creou a cada
un cunha cor de pelo diferente. Os dous primeiros, que eran máis poderosos ca o
resto, tiñan o pelo negro e branco, e o resto tiñan o pelo de cor vermella, laranxa,
amarela, verde, azul turquesa e violeta. A cada un bautizouno co nome da cor da
que tiña o pelo, posto que non daba discurrido nada orixinal e estaba canso,
moi canso.
Tras unha semana
durmindo, Neru espertou e seguía pensando que lle faltaba algo, así que roubou
os pensamentos dos gardiáns e creou con eles os 9 reinos e os seus habitantes.
Había algúns que tiñan uns poderes especiais, e eran coñecidos como fillos da
lúa.
No de Vermello a superficie era terra de
cor negra, con volcáns e ríos de lava, aínda que os volcáns tamén servían de
casa, e os seus habitantes eran humanos pero feitos de pedra dunha cor
grisácea, e máis anchos que os demais. Os fillos da lúa que vivían neste reino
tiñan o poder de crear lume e dominalo.
No de Laranxa había só había estradas e
beirarrúas e edificios iguais, cadrados, e no centro unha cúpula inmensa , na
que os robots, que eran os habitantes da cidade ían traballar. Ningún
destes tiña ningún poder especial, aínda que podían elevarse e voar entre
outras cousas.
No de Amarelo había un tremendo deserto, sen auga, sen
plantas...só deserto e palmeiras feitas de cristal duns 500m. de alto que
servían como casa ou oficina, posto que traballaban en informática, coma os
robots. Os seus habitantes eran humanos normais, pero envoltos en panos coma se
fosen momias, e os fillos da lúa deste reino podían cambiar de aspecto.
No de Verde florecían as plantas e había regatos de
auga, posto que era unha selva. As casas eran de madeira , e podían estar no
chan ou nas árbores. Estes vivían do que cultivaban ou recollían da natureza e
os fillos da lúa deste reino tiñan o poder de controlar a outros seres vivos.
O de Azul era o único reino que estaba no Gran Mar,
baixo a auga, con cidades rodeadas dunha cúpula de cristal. Vivían da pesca.
Eran humanos con escamas, e aínda que non o pareza , podían respirar fóra da
auga. Os fillos da lúa deste reino podían controlar a auga e camiñar sobre ela.
O de Turquesa estaba situado no Norte e no Sur do
planeta e conectábanse a través de minas que era no que traballaban os seus
habitantes. Estes eran simios co pelo branco e pel de cor beixe. Vivían en
iglús, e como os robots, tampouco tiña ningún deles ningún poder
especial, pero todos podían cambiar a súa temperatura corporal.
E o de Violeta estaba formado só por montañas que
superasen os 2500m de altura, nas que vivían os mineiros, eran humanos con
ollos completamente brancos, sen nariz avultado pero cos dous orificios nasais
e mans con seis dedos, posto que tiñan dous pulgares, un arriba e un abaixo.
Vivían da minería e tiñan unha rede de minas baixo terra que conectaba as
montañas. Os fillos da lúa deste reino podían controlar a terra e darlle forma.
No medio do Gran Mar atopábase a Illa Solitaria, que era
unha illa deshabitada mais no medio tiña dous pazos, que eran dúas caixas de
cor branca e de cor negra, con dúas portas da mesma cor cada un, por diante e
por detrás. A branca leva ao Ceo e a negra ao Baleiro.
No Ceo atopábase o reino de Branco, nas que as casas
eran coma o pazo para entrar no Ceo . Alí vivían Neru, os gardiáns e os magos e
as fadas. Estes dous últimos teñen o poder da telequinese e o control mental,
pero só noutras especies e só os usaban para facer o ben. Tamén se atopaban
todos os palacios dos gardiáns excepto o de un.
O de Negro atopábase no Baleiro, e se
negaba ir xunto os seus irmáns, aos que odiaba, porque se negaban á violencia,
algo que el adoraba. Por iso no seu reino no había ningunha norma, e os seus
habitantes eran pantasmas brancos se eran femininos e violetas se eran
masculinos. Tiñan o poder de de facerse invisibles , e roubar almas aos demais,
porque eles non tiñan . Os pantasmas non podían saír do Baleiro, e non podían
pegarlle a ninguén que viñese de fóra, pero si loitaban entre eles.
Os fillos da lúa eran diferentes
dependendo do reino no que nacesen. Eran seres que crearan con poderes
epeciais, e aínda que ao principio eran poucos e só tiñan uns poucos poderes,
co paso do tempo e coa axuda dos gardiáns conseguiron obter máis poderes como o
teletransporte e a curación, e ensináronllelos a outros, e así foron máis
e máis fortes, aínda que non todos eran capaces de aprender.
Pero chegounos a haber de tanto poder que
tiñan tanto ou máis cós gardiáns. Así foi que cando Verde lle dixo aos seus
suditos que comerciasen cos outros pobos, posto que o seu reino era o único que
nunca se dedicara ao comercio, os seus habitantes negáronse aínda que ao final
obrigounos. Pero entón alguén atacou ao gardián, era Nyoku, o autodenominado
mellor guerreiro do mundo. Verde saíu disparado e quedou no van malferido. Na
súa axuda veu Branco, que tivo unha batalla moi igualada con Nyoku.
Nun momento do combate Branco foi golpeado
por algo e Nyoku quedou paralizado. Fora Negro, que lle roubara a Nyoku a alma,
e despois disto encarcerouno nunha gaiola; pero cando Negro ía marchar, Branco
saíulle a cortar o paso, e Negro golpeouno e mandouno máis alá do horizonte, e
marchou a o Baleiro cun sorriso e co pensamento de que só Neru era máis forte
ca el.
Verde, despois disto, decidiu retirar as
súas ordes e foi na procura de Branco, que se atopaba nunha praia boca abaixo,
maldicindo ao seu irmán, e ao final xuroulle a guerra a Negro.
Nyoku tiña un fillo que se chamaba Kyo,
que non tiña nai, posto que esta morrera no parto. Este atopábase con Aris,
unha amiga do seu pai que o estaba a adestrar. No momento do rapto do seu pai
tiña cinco anos. Tras quince anos de adestramento comezou o camiño para ir
liberar ao seu pai, aínda que durante eses anos houbo unha guerra entre o Ceo e
o Baleiro na que ninguén saía vencedor.
