Non sei como dicirlle isto a Daniel, vivo con el e teño que separarme del… aínda que sexa o meu mellor amigo. Non quero deixar a Irma. Quero vivir con ela na Coruña, é un lugar fermoso e pacífico. Por outra banda, Daniel, acolleume na súa casa cando estaba na etapa máis chunga da miña vida, cando me despediron do cine máis cutre de Cataluña e por outra banda, os meus pais botáranme da casa. El era o único que me comprendera
Xa lle contei todo a Daniel, pechouse na miña habitación. Eu non entendía naa, estaba confuso. Cando saíu, tiña unha caixa coa miña roupa
-Que che vaia ben con Irma…
Eu so asentín, entendino todo
Ningún comentario:
Publicar un comentario