“Querido”
Xabier:
Xa
que é unha carta será conveniente respectar os formalismos que esta
nos impón.
Se
ata unha carta nos impón algo, soamente un medio de comunicación xa
anticuado, imaxínate o que pode facer algo máis grande e
forte...algo coma...ti? Si, es ti ao que me refiro.
Imaxínate
o que se sente cando alguén te intimida,te acorrala e te insulta.
Fai que te sintas pequena, diminuta, inservible. Consegue que ti
mesma creas que só eres un obxecto. Mellor dito: O SEU obxecto.
Imaxínate a dor que se sente
cando alguén te golpea e che fai dano exteriormente, claro, que é o
que se ve; pero tamén existe a dor interior. Esta é irreparable,
dolorosa e insoportable pero… Que vas saber ti?
Ti isto ti non o comprendes.
Non tes nin idea, a túa sensación máis parecida a esta foi cando,
de pequeno, caías xogando ao pilla-pilla. Ti ves isto dende outro
punto de vista, o máis alto, ti sénteste poderoso, por someter a
alguén desta maneira; indestrutible, porque eu non me podería
revelar contra ti pero, o peor, é que non te arrepintes dos teus
actos senón que te sentes orgulloso.
Con esta carta , só che pido
que penses no que sinte a persoa que está baixo os teus pés. E son
amable, xa que so é unha súplica, un rogo e non te intimido, te
insulto, te golpeo e fágoche creer que estás só nunha escuridade
afogante onde a máxima luz é un raio negro cando ti desapareces
durante horas, aínda que iso so non é nada comparado co que ven
despois.
Así, despídome:
Nunca máis túa
ROSA
PATRICIA RAMA 4º B
--------------------------------------------------------------------------------------------
CARTA
DE VIOLENCIA DE XÉNERO
Mal
querido agresor:
Ola,
lembras o ano no que coñeciches á túa muller, perdoa, exmuller.
Estabades sempre xuntos e queríadesvos máis que nada neste mundo,
riades xuntos, chorabades xuntos e enfadabadesvos xuntos, a maioria
das veces sen ningún motivo e sempre o solucionabades. Cal foi o
motivo polo que estes anos remataron? Ti acabaches no cárcere e
ela... xa sabemos o que lle pasou.
Comezaches
a insultala, con insultos que a ela a ferían moito pero ti nin te
decatabas. Despois empezaches a ameazala e mesmo tamén á súa
familia. Ela xa estaba cansa de ti pero seguiu
aturando as túas ameazas e insultos. Cando perdiches o teu traballo
enfadácheste moitísimo e a rabia que tiñas soltachea contra túa
muller, pegandolle, insultandoa e ameazandoa. Este suceso foi a gota
que colmou o vaso, a razón pola que ela decidiu pedir o divorcio.
Ti
non aceptaches que ela se fose e decidiches vingarte, e non se che
ocorreu outra cousa que esperala depois do traballo e apuñalala
polas costas cando ninguén miraba.
Esperaches que ninguén te
mirase, porque es un covardee non sabes enfrontar os problemas se non
é con violencia, porque a sociedade de hoxe en día xa non atura
máis aos maltratadores e xente coma ti xa non pode ter cabida nestes
tempos actuais. Hoxe esiximos respeto e nas escolas aprendemos que
todos somos iguais, que temos os mesmos dereitos ca vós e que ese
valores impediran que o día de maña haxa persoas como ti, porque xa
non calareimos máis. Diremos: BASTA XA!
Eva
Fernández Carrón 4ºB
Ningún comentario:
Publicar un comentario